Over Mirjam Kotter

Vanaf dat ik klein was wilde ik dierenarts worden om dieren te helpen. Toen het eindelijk zover was dat ik naar de universiteit kon, kwam ik in aanraking met dierproeven maar vooral met de, naar mijn mening, respectloze manier waarop er in die tijd met de dier(proev)en werd omgegaan. Dit stuitte me zo tegen de borst dat ik uiteindelijk niet aan de studie ben begonnen. Ik ben de automatisering ingerold en heb dat met plezier gedaan, maar al die jaren is het blijven knagen dat ik niet met dieren bezig was.

Toen de kriebels te sterk werden ben ik gaan rondkijken hoe ik op een andere manier dieren zou kunnen helpen. In 2008 heb ik bij Martin Gaus de cursus voor Honden Uitlaat Service (HUS) gevolgd om daar vervolgens met de opleiding voor Kynologisch gedragstherapeut te starten.
Tijdens deze opleiding volgde ik een seminar van de Britse gedragsdeskundige Sheila Harper. Omdat haar manier van werken mij meer aansprak (zie Werkwijze) ben ik overgestapt (International Dog Behaviour Training/IDBTS), heb inmiddels de opleiding afgerond en de accreditatie via het Open College Network in Engeland behaald.

Tijdens de IDBTS realiseerde ik dat ik mijn eerste hond Boefie, die ik als pup kreeg toen ik 15 was, tekort heb gedaan. Niet dat ik hem fysiek mishandelde maar in mentaal & emotioneel opzicht had hij zeker beter verdiend. Ik miste toen de vaardigheden om op de juiste manier met hem om te gaan.

In augustus 2014 heb ik een volwassen hond, Shy, uit het asiel geadopteerd. Hij is op straat gevonden en heeft 2,5 jaar in het asiel gezeten. Gezien zijn gedrag is zijn leventje niet prettig geweest: behoorlijk reactief en bijten als hem iets te veel werd, aanraken vond hij niet fijn en hij was heel wantrouwend waardoor hij snel in de verdediging schoot.

Met de vaardigheden die ik heb geleerd tijdens mijn opleiding leer ik hem steeds beter kennen en zie ik aan zijn lichaamstaal hoe hij zich voelt. Hierdoor kan ik hem, in situaties die hij moeilijk vindt en ik niet altijd kan voorkomen, beter ondersteunen of tijdig ingrijpen. Als de situatie het toelaat krijgt hij de gelegenheid om zelf keuzes te maken. Bij zaken die hij spannend vindt mag hij zich uiten door bijvoorbeeld te blaffen of weg te lopen, om het vervolgens, als hij dat wil, te onderzoeken. Al doende leert hij weer goede hondenvaardigheden.

Langzaam vermindert het “ongewenste” gedrag, hervindt hij zijn balans en wordt hij weer de hond die hij eigenlijk is: sociaal, slim, ondeugend, onderzoekend, af en toe heerlijk eigenwijs (teckelmix …) maar vooral weer vrolijk en ontspannen.

Zijn zelfvertrouwen neemt toe en hij vertrouwt mij al in veel opzichten. Hierdoor is hij rustiger geworden en kan hij nieuwe, spannende situaties al beter aan.
Elke dag weer leer ik ook van hem en bouw ik verder aan mijn hondenvaardigheden.

Mijn missie

Honden zijn sociale en conflict vermijdende dieren die het recht hebben als de waardevolle wezens behandeld te worden die ze zijn, zeker als je bedenkt wat we elke dag vanuit de samenleving van ze vragen.
Veel honden kunnen niet goed omgaan met onze eisen en hebben daarom regelmatig hulp nodig van de mens. Vanuit het oogpunt van de hond kan de mensenwereld namelijk erg onbegrijpelijk zijn. Het verschil van betekenis in communiceren van mensen en honden (bijv. aankijken, de manier waarop we elkaar benaderen) kan tot onnodige problemen leiden tussen hond & mens.
Helaas krijgt de hond die hulp vaak niet waardoor de hond eigen oplossingen gaat zoeken. Dit kan leiden tot gedrag dat wij mensen als probleemgedrag ervaren, omdat wij hen niet begrijpen en/of honden niet zien als sociale wezens met hun eigen behoeftes. Daarnaast worden veel honden “vermenselijkt”: zij mogen geen hond meer zijn met hun eigen natuurlijke gedrag.

Ik wil hond & mens helpen elkaar beter te leren kennen en begrijpen zodat beide partijen op een fijne manier samen kunnen leven met ruimte voor ieders unieke eigenschappen en behoeftes.

Opleidingen, cursussen & seminars